MEL GIBSON (scenariusz, reżyseria, produkcja)

Aktor, producent i reżyser, niekwestionowana gwiazda świata filmu. Był współautorem scenariusza i wyreżyserował oraz wyprodukował w 2004 roku słynną „Pasję”. W 1995 roku Gibson wyprodukował, wyreżyserował i zagrał główną rolę w „Braveheart – Waleczne Serce”.  Film zdobył 5 Oscarów z dziesięciu nominacji, w tym dla najlepszego filmu i za najlepszą reżyserię oraz Złoty Glob dla najlepszego reżysera.

Firma producencka Icon Productions, którą Gibson założył wraz z Bruce`em Davey’em,  oprócz debiutu reżyserskiego Gibsona „Człowiek bez twarzy” (1993), wyprodukowała liczne filmy z udziałem Gibsona, min.:„Hamleta” (1990), „Maverick” (1994),  „Braveheart – Waleczne Serce”(1995), przebojową romantyczną komedię „Czego pragną kobiety” (2000), dramat wojenny z Wietnamu „Byliśmy żołnierzami”(2002), czarną komedię „Śpiewający detektyw” (2003).

Równocześnie aktor grał w filmach produkowanych przez inne wytwórnie, będąc jak zawsze

gwarancją kasowego sukcesu. Tak było w przypadku „Patrioty”(2000), w którym wcielił się w postać przypadkowego bohatera wojny secesyjnej, czy thrillera SF „Znaki”(2002), gdzie grał pastora przeczuwającego inwazję kosmitów.

Wśród ról, którymi podbił serca kinomanów na całym świecie, znajdziemy te z kolejnych części „Zabójczej broni” (1987, 89, 92, 98), dowcipnego westernu „Maverick”, thrillera psychologicznego „Teoria spisku”, artystycznie wysmakowanego „Hamleta” w reżyserii Franco Zeffirellego, „Człowieka bez twarzy” i przebojowego thrillera „Godzina zemsty”(1999).

Gibson urodził się w Nowym Jorku jako szóste z jedenaściorga dzieci, a mając 12 lat przeprowadził się z rodzicami do Australii. Światowy sukces odniósł, gdy  George Miller obsadził go w filmie „Mad Max” (1979).  Potem zagrał rolę kalekiego chłopaka w „Timie” - za tę rolę przyznano mu nagrodę Australian Film Institute. Wystąpił także w dwóch kolejnych częściach „Mad Maxa”(1981, 85), które przyniosły mu międzynarodowy rozgłos, a rola w wyreżyserowanym przez Petera Weira „Gallipolli” (1981) przyniosła mu drugą nagrodę AFI i umocniła jego pozycję artystyczną. Weir i Gibson spotkali się ponownie na planie „Roku niebezpiecznego życia” (1983).

Amerykańskim debiutem aktora był obraz „Rzeka” (1984), w którym grał u boku Sissy Spacek. Następnie zagrał w przygodowym filmie „Bunt na Bounty”(1984), w mrocznym romansie „Pani Soffel”(1984), „Tequila Sunrise” (1988), „Ptaszku na uwięzi”(1990), „Air America”(1990) i w kasowym hicie „Okup” (1996).